WARM

Bangkok (Thailand)

Dus !

Terug in Bangkok na twee weken rondgehost te hebben op de boerenbuiten. Het Limburg van Thailand, het noordoosten, waar de dieren nog spreken en waar de rest van Thailand slechte mopjes over vertelt.

Schoon. Eerst de nachttrein tot Sukhothai, oude ruines bezocht, een fietsje gehuurd en tussen kauwende koeien geslalomd met overal frisgroene rijstvelden. Dan veel op bussen gezeten, bussen voorzien voor kortgebeende Thais qua beenruimte. Gestrand in Khon Kaen, een grote stad in het arme Noordoosten, lelijk en hard. Kakkerlakken in de kamer, alles lekt, schimmel en tandeloze ventjes die om een paar Baht komen vragen. Busje komt zo. Een busje tot Ban Chiang. Boerengat. "Hello!" Waterbuffels nemen een bad, wij zitten erbij en kijken ernaar.

De Mekong! Blijft schoon. Nog boerkes ! Veel boerkes ! Wij houden van boerkes ! Laotiaanse bergen aan de overkant, lichtjes knippen hun oogjes 's nachts. Nakhon Phanom en afzakken tot That Phanom, waar net een groot Boeddhistisch festival gaande is. Nachtelijk bezoek van een zatte flik "Happy! Happy!", een pistool achter z'n broeksriem. Niet echt geruststellend. Maar bon.

Via Surin, waar olifanten over straat stappen, wiegend met hun slurf, terug afgezakt naar Bangkok, en nu trekken we naar zee, naar het zuiden, op zoek naar een desolaat strand.

Lukt!

Salukes

NAKHON PHANOM

BAN CHIANG

OP WEG NAAR BAN CHIAN

REIZENDE OOM ROEL

Bangkok (Thailand)

Vlieg nooit met Biman. Nooit.

Zondagmiddag, gepakt en gezakt toegekomen op Zaventem, na op de trein daarheen blijmoedig afscheid genomen te hebben van het Belgische sneeuwlandschap, om daar te horen te krijgen dat onze vlucht uitgesteld was tot zondagavond 22u. Ietwat minder enthousiast de trein terug genomen om doorheen diezelfde Belgische sneeuw naar m'n appartement te ploeteren en daar enkele uren zoek te maken. Langzame uren.

Om tien uur 's avonds op ons vliegtuig gestapt, een vliegtuig dat door een zwart gat ergens hoog in de Aziatische lucht naar Zaventem kwam gevlogen recht uit de swinging sixties, verstoord time/space continuum. Een gammele roestbak. Negen uur lang vliegen, in Dhaka geland en daar bleek ons aansluitend vliegtuig tot Bangkok dan al vertrokken te zijn. Hmm. Door muskieten belaagd na veel gedoe een hotelletje ergens in een buitenwijk van Dhaka geregeld gekregen, want de eerste vlucht richting Thailand zou pas de volgende dag vertrekken. Dus.

Bangladesh is een moeilijk land. Waarschijnlijk zowat het armste land ter wereld, ziet nooit toeristen want flashy reisbrochures vol armoede ogen niet meteen uitnodigend. Simpel hotel, tientallen muskieten 's nachts in de kamer, en tien miljoen inwoners van Dhaka die het allemaal tegelijk op een indringend staren zetten naar dat blanke vlees, als we een voet op straat zetten. Een straat die ons links naar een armoedige krottenwijk leidt, en rechts ook. De volgende dag, vol muggenbeten, op hoop van zegen naar de luchthaven getrokken, en dinsdagavond rond zes uur plaatselijke tijd dan toch in Bangkok geland. Verademening.

Thailand blijft leuk. Veel gezien, veel geslenterd, en we zijn hier nog maar pas.

Op naar meer !

REIS THAILAND 2003

Van 2 februari 2003 tot 28 februari 2003

Reisroute :

Dhaka - Bangkok - Sukhothai - Khon Kaen - Ban Chiang - Nakhon Phanom - That Phanom - Surin - Bangkok - Phetchaburi - Prachuap Khiri Khan - Phangnga - Krabi - Hat Pak Meng - Ko Muk - Bangkok